Najlepsza gra o kotach

/0 Komentarze/w /przez

Środek lata, a do polskich sklepów trafia gra bardzo wakacyjna, taka z gatunku bardzo lekkich, bardzo łatwych i przyjemnych. Cat Lady, a w polskim przekładzie Najlepsza gra o kotach, została wydana przez wydawnictwo Fox Games. Autorem gry jest Josh Wood, który za granicą zbiera już pochwały za kolejną swoją grę opartą na kartach – Santa Monica. Najlepsza gra o kotach to niewielka karcianka przeznaczona dla 2 do 4 graczy, która nie powinna zająć nam więcej niż 20 minut. Czytaj więcej

Boso przez świat, czyli podróż pełna skojarzeń

/0 Komentarze/w /przez

Jedną z największych fascynacji mojego dzieciństwa były mapy. Atlasy geograficzne, mapy świata, przyglądanie się kształtom kontynentów, zarysom granic politycznych, śledzenie biegu rzek. Najciekawszą lekturą – miesięcznik Poznaj Świat. Najpiękniejszym prezentem – dwie duże mapy ścienne: fizyczna świata i polityczna Europy (która, choć już dawno nieaktualna, wciąż wisi w rodzinnym domu). Ta fascynacja nie przeszła mi do dzisiaj. W dorosłym życiu mapy stały się już bardzo praktycznym narzędziem: pierwszym etapem wyprawy – planowaniem trasy. Teraz nie głaskałam ich już z bezbrzeżnym szacunkiem czystymi rękami, nie zachwycałam się tylko błękitem oceanów i soczystą zielenią lasów tropikalnych; teraz gięłam, mięłam, a nawet coś tam dopisywałam, zaznaczałam, rysowałam. Ale żeby zaraz flamastrem? Czytaj więcej

Food Chain Magnate: The Ketchup Mechanism And Other Ideas

/0 Komentarze/w /przez

Food Chain Magnate jest grą, która długo utrzymywała się na pozycji numer jeden w moim osobistym rankingu najznakomitszych gier planszowych. Uważałam ją za praktycznie doskonałą, do tego cieszył mnie temat gry. Doceniałam wszystkie ekonomiczne mechanizmy składające się na tak ciekawą symulację prowadzenia własnego biznesu restauracyjnego. O tym, że może jednak czegoś jej brakowało, pomyślałam dopiero po ograniu dodatku. Gdy położyłam łapy na dodatku, nieco się zachłysnęłam. Ile tu możliwości, ile dobra wszelakiego! Jest wielokulturowo i jest dowcipnie. Dodatek wprowadza nowe moduły do rozgrywki, które można ze sobą łączyć, … albo nie łączyć. Co kto lubi. Czy kuchnia fusion, to właśnie to, czego mogło brakować podstawce? Teraz z roześmianą gębą, upaćkaną ketchupem, mogę Wam opowiedzieć o wrażeniach z gry w Food Chain Magnate z dodatkiem. Czytaj więcej

Fontanna młodości i inne przygody, czyli jak odmłodzić Zaginioną ekspedycję

/0 Komentarze/w /przez

Zaginiona ekspedycja to jedna z moich ulubionych małych karcianek, którą cenię szczególnie za rozgrywki w wariancie dwuosobowym rywalizacyjnym: gracz kontra gracz. Podoba mi się świetne oddanie atmosfery przedzierania się przez nieprzyjazną dżunglę, trudność tej wędrówki, zaskoczenia na każdym kroku, konieczność wytężonego planowania i kombinowania nad optymalnym ułożeniem kolejności kart, które umożliwi naszej ekspedycji dotarcie do tajemniczego miasta Z. Dodatek do tej gry, zatytułowany: Fontanna młodości i inne przygody, figurował na mojej liście życzeń od dawna. Czytaj więcej

Grane w roku 2019. Wybór najciekawszych tytułów

/0 Komentarze/w , /przez

Koniec roku jest czasem podsumowań. W tym wpisie postanowiłam zatem zebrać kilka gier, które najczęściej pojawiały się na moim stole w mijającym roku – tych które wzbudziły największy entuzjazm lub były dużym zaskoczeniem. Żeby nikomu nie ułatwiać sprawy, kierowałam się bardzo subiektywnym kryterium: gram w co mam, stąd prezentowane tytuły niekoniecznie pojawiły się na polskim rynku akurat w 2019 roku. Duża część wypłynęła już wcześniej, a pierwsze trzy pozycje to w ogóle staruszki – ale jak odświeżone! Czytaj więcej

Kartografowie, czyli kolejna opowieść ze świata wykreślanek

/0 Komentarze/w /przez

Dziś kilka szybkich słów na temat niewielkiej gry, której byłam bardzo ciekawa, gdyż zalicza się do popularnego gatunku roll & write (czy też flip & write). Kartografowie – opowieść ze świata Roll Player, to gra, w której gracze rysują mapy własnych królestw, usiłując jednocześnie spełnić wymagania królewskich edyktów. Czytaj więcej

Prêt-à-porter – stara dobra ekonomia w oszałamiającej kreacji

/0 Komentarze/w /przez

Mało powiedzieć, że Prêt-à-porter jest grą ekonomiczną; to jest symulacja prowadzenia biznesu. Trzecia edycja gry Ignacego Trzewiczka, powstałej jeszcze w 2010 roku, trafiła niedawno na półki sklepowe. W tej trzeciej odsłonie gra zyskała zupełnie nową – znakomitą – oprawę graficzną. I tak podana – barwna, stylowa, charakterna – próbuje na nowo pozyskać zainteresowanie graczy. Czy znów stanie się modna? Czytaj więcej

Chinatown, czyli jak zarobić na gadaniu

/0 Komentarze/w /przez

Dziś chciałabym Wam sprzedać dwudziestoletni staroć. Gra Chinatown, której autorem jest Karsten Hartwig, powstała w 1999 roku, a mimo to do dziś potrafi cieszyć swą oryginalnością. To gra negocjacyjna, z elementami area control i zbierania zestawów. To gra z zaskakująco dobrze oddanym tematem: rozwijania własnego biznesu w nowojorskiej dzielnicy chińskich imigrantów. To gra, w której współgracze są jednocześnie rywalami i biznesowymi partnerami. To wreszcie gra, której centralną zasadą jest… brak zasad. Czytaj więcej

Minerały – rodzinna eskapada geologiczna

/0 Komentarze/w /przez

Błysk, lśnienie, połysk. To pierwsze, co wyłapuje oko, gdy tylko zetkniemy się z grą Minerały. Piękne akrylowe kafle – każdy przedstawiający niepowtarzalną strukturę barwnych minerałów – tworzą mieniącą się kolorami planszę gry, za każdym razem inną. Zaraz potem zauważamy silikonowe pionki wyposażone w przyssawki. I nie ma przebacz, na ten widok każdy pragnie natychmiast przyssać się do któregoś z kafelków – już widzimy, że w ten sprytny sposób łatwiej nam będzie wyciągać minerały nawet z samego środka planszy. Czytaj więcej

Essen Spiel Preview 2019 – część druga

/0 Komentarze/w /przez

Międzynarodowe Targi Gier Planszowych Spiel 2019 rozpoczynają się już za trzy dni, a moja lista zainteresowań powiększyła się o kolejne tytuły, w które chciałabym kiedyś przynajmniej raz zagrać. Szczególnie dobrze i bogato prezentują się takie nagłośnione już gry, jak: Alubari: A Nice Cup of Tea, Cooper Island czy Terramara. Ciekawa jestem też drugiej odsłony Marco Polo. Ale nie byłabym sobą gdybym nie szukała dalej i oto efekt tych poszukiwań. Czytaj więcej