Sherlock Holmes – zestawienie trzech części przygód bandy z Baker Street

/0 Komentarze/w , /przez

Bardzo oryginalna gra paragrafowa pochodząca jeszcze z lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku, ku uciesze fanów przygód wielkiego detektywa, została wreszcie wydana w języku polskim. Wydawnictwo Rebel uraczyło nas szkarłatnym pudłem noszącym tytuł: Sherlock Holmes. Detektyw doradczy – Zagadka Kuby Rozpruwacza i Przygody na West Endzie.

Czekałam na to pudło i ja, bo książki o przygodach Sherlocka Holmesa towarzyszyły mi od dzieciństwa, zaś pierwszą grą z tej serii, autorstwa Gary’ego Grady’ego, Suzanne Goldberg i Raymonda Edwardsa, cieszyłam się już kilka lat temu. Czytaj więcej

Forum Trajanum przedpremierowo – zawartość pudełka oraz garść spostrzeżeń po pierwszej rozgrywce

/0 Komentarze/w /przez

Zamieszczam dziś krótki wpis przedstawiający grę, na którą wiele osób czeka niecierpliwie z uwagi na nazwisko jej autora. Stefan Feld to twórca przez jednych uwielbiany bezkrytycznie; przez innych omijany z powodu gier, których temat zaczyna i kończy się na okładce. Jednak nietuzinkowe rozwiązania mechaniczne, które autor wprowadza do wielu tytułów, sprawiają, że każdą z jego nowych propozycji warto przynajmniej sprawdzić. Czytaj więcej

Gracz w ogrodzie

/0 Komentarze/w , /przez

Długie majowe weekendy i lato, które pojawiło się już wiosną sprawiły, że moje życie towarzyskie i planszowe przeniosło się z zamkniętych pomieszczeń do zielonego ogrodu. Słońce, relaks, spotkania z innymi działkowiczami spowodowały, że musiałam wyciągnąć na stolik gry równie jak oni optymistyczne. Powinno być lekko, sympatycznie i kolorowo. A że temat ogródków przewija się w świecie planszowym od lat, postanowiłam pozostawić zaprzyjaźnionych ogrodników w ich naturalnym środowisku. Czytaj więcej

Niesamowity świat gier logicznych

/6 komentarzy/w , /przez

W najróżniejsze gry logiczne grywam z przyjemnością już od lat, a szczególnie wakacje są czasem, gdy sięgam po nie częściej. Gry logiczne są zwykle małe, łatwe do transportu, proste do wytłumaczenia, szybkie w rozgrywce. Są też zazwyczaj oszczędne w formie i stanowią dobrą odskocznię od zbyt już kolorowych i krzyczących eurogier. To powrót do prostoty i powiew klasyki. Czyste skupienie. Czytaj więcej

Na przeciwległej ściance – trzy gry, które zmieniły moje myślenie o grach kościanych

/3 komentarze/w , /przez

Mniej więcej rok temu napisałam tekst o eurograch wykorzystujących kości, z którym dziś sama już się nie zgadzam. Kości w poważnych grach wówczas mi zawadzały; męczyły nie do końca ujarzmioną losowością. Choć nawet wtedy znalazłam parę chlubnych wyjątków. Jednak w ostatnim roku poznałam trzy nowe tytuły, które znacznie zmieniły moje myślenie o potrzebie umieszczania tak losowego narzędzia jak k6 w grach planszowych. To gry, w których kościane mechanizmy nie generują niepożądanej losowości. Generują jedynie losowość pożyteczną, tą która różnicuje rozgrywki, ale nie wpływa na ich wynik. I te trzy gry, a przede wszystkim sposób operowania w nich kostkami, postanowiłam dziś zaprezentować. Czytaj więcej

Essen 2016, część trzecia – gry karciane

/4 komentarze/w /przez

W ostatniej części mojej relacji przedstawię kilka wybranych gier karcianych, które miałam okazję poznać na targach w Essen. Mam wrażenie, że to właśnie gry z kategorii małych i sprytnych karcianek najmocniej błyszczały w tym roku. Nieco zawiodły mnie gry większe, do których miałam wcześniej pewne oczekiwania; pozytywnie zaskoczyły natomiast małe gierki, których nie miałam nawet na liście do sprawdzenia. Z tych kilku gier, które ostatecznie przywiozłam, większość to małe budżetowe pudełeczka. Żeby nie było tak różowo, przedstawię tutaj też pewne rozczarowania. Czytaj więcej

Essen 2016, część druga – gry planszowe i kafelkowe

/5 komentarzy/w /przez

W drugiej części relacji z tegorocznych targów gier planszowych w Essen przedstawiam wybrane gry z kategorii planszowych i kafelkowych. Przypominam, że są to zaledwie pierwsze wrażenia po pojedynczych partiach. Miejcie to proszę na uwadze. Czytaj więcej

Essen 2016, część pierwsza – gry z Dalekiego Wschodu i gry logiczne

/0 Komentarze/w /przez

Wróciłam z tegorocznych targów gier planszowych w Essen naładowana bardzo pozytywną energią. Tym razem jechałam bez wielkich oczekiwań, bo nie umiałam wybrać wcześniej żadnego szczególnego tytułu, który koniecznie chciałabym mieć. Wiedziałam, że będzie to poszukiwanie igły w stogu siana i przeczesywanie hal w nadziei znalezienia jakiegoś ciekawszego tytułu. Nie planowałam kupować niczego w ciemno, planowałam najpierw przede wszystkim grać. Czytaj więcej

100% Dice Free

/6 komentarzy/w , /przez

Tytuł na ten felieton zgapiłam z okładki najnowszej gry Splotter Spellen. Felieton ten dotyczyć będzie jednak gier zupełnie innych niż niszowe propozycje holenderskiego wydawnictwa – gier pełnych kości, opierających się na kościach, gier o mechanice dice placement, która wdarła się na salony graczy, wypychając królującą tam dotąd mechanikę worker placement. Czytaj więcej

Wszyscy jesteśmy detektywami

/3 komentarze/w , /przez

Zaczęło się od klimatycznych, nieco staroświeckich opowiadań Agathy Christie. Pierwszy raz, jeszcze jako dzieciak, poczułam przyjemność z tropienia sprawców zbrodni. Chciałam podążać za śladami zostawianymi czytelnikowi przez autorkę i dorównać bohaterowi – detektywowi. Potem przyszła cała seria przygód Sherlocka Holmesa. Zauroczyłam się tym specyficznym, lekko mrocznym światem dedukcji, gdzie bohater rozwiązuje całą sprawę właściwie siedząc w fotelu. Czytaj więcej