Grane w roku 2019. Wybór najciekawszych tytułów

/0 Komentarze/w , /przez

Koniec roku jest czasem podsumowań. W tym wpisie postanowiłam zatem zebrać kilka gier, które najczęściej pojawiały się na moim stole w mijającym roku – tych które wzbudziły największy entuzjazm lub były dużym zaskoczeniem. Żeby nikomu nie ułatwiać sprawy, kierowałam się bardzo subiektywnym kryterium: gram w co mam, stąd prezentowane tytuły niekoniecznie pojawiły się na polskim rynku akurat w 2019 roku. Duża część wypłynęła już wcześniej, a pierwsze trzy pozycje to w ogóle staruszki – ale jak odświeżone! Czytaj więcej

Essen Spiel Preview 2019 – część druga

/0 Komentarze/w /przez

Międzynarodowe Targi Gier Planszowych Spiel 2019 rozpoczynają się już za trzy dni, a moja lista zainteresowań powiększyła się o kolejne tytuły, w które chciałabym kiedyś przynajmniej raz zagrać. Szczególnie dobrze i bogato prezentują się takie nagłośnione już gry, jak: Alubari: A Nice Cup of Tea, Cooper Island czy Terramara. Ciekawa jestem też drugiej odsłony Marco Polo. Ale nie byłabym sobą gdybym nie szukała dalej i oto efekt tych poszukiwań. Czytaj więcej

Essen Preview – dziesięć zaciekawień

/0 Komentarze/w /przez

Jak każdy szanujący się gracz letnie sierpniowe wieczory spędzam na studiowaniu listy Essen Preview. Zdaję sobie sprawę, że do największych międzynarodowych targów gier planszowych zostały jeszcze całe dwa miesiące, ale przecież lista, która w tym momencie liczy już niemal siedemset pozycji, na dwa tygodnie przed targami będzie nieprzerabialna. Czytaj więcej

Sherlock Holmes – zestawienie trzech części przygód bandy z Baker Street

/0 Komentarze/w , /przez

Bardzo oryginalna gra paragrafowa pochodząca jeszcze z lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku, ku uciesze fanów przygód wielkiego detektywa, została wreszcie wydana w języku polskim. Wydawnictwo Rebel uraczyło nas szkarłatnym pudłem noszącym tytuł: Sherlock Holmes. Detektyw doradczy – Zagadka Kuby Rozpruwacza i Przygody na West Endzie.

Czekałam na to pudło i ja, bo książki o przygodach Sherlocka Holmesa towarzyszyły mi od dzieciństwa, zaś pierwszą grą z tej serii, autorstwa Gary’ego Grady’ego, Suzanne Goldberg i Raymonda Edwardsa, cieszyłam się już kilka lat temu. Czytaj więcej

Forum Trajanum przedpremierowo – zawartość pudełka oraz garść spostrzeżeń po pierwszej rozgrywce

/0 Komentarze/w /przez

Zamieszczam dziś krótki wpis przedstawiający grę, na którą wiele osób czeka niecierpliwie z uwagi na nazwisko jej autora. Stefan Feld to twórca przez jednych uwielbiany bezkrytycznie; przez innych omijany z powodu gier, których temat zaczyna i kończy się na okładce. Jednak nietuzinkowe rozwiązania mechaniczne, które autor wprowadza do wielu tytułów, sprawiają, że każdą z jego nowych propozycji warto przynajmniej sprawdzić. Czytaj więcej

Gracz w ogrodzie

/0 Komentarze/w , /przez

Długie majowe weekendy i lato, które pojawiło się już wiosną sprawiły, że moje życie towarzyskie i planszowe przeniosło się z zamkniętych pomieszczeń do zielonego ogrodu. Słońce, relaks, spotkania z innymi działkowiczami spowodowały, że musiałam wyciągnąć na stolik gry równie jak oni optymistyczne. Powinno być lekko, sympatycznie i kolorowo. A że temat ogródków przewija się w świecie planszowym od lat, postanowiłam pozostawić zaprzyjaźnionych ogrodników w ich naturalnym środowisku. Czytaj więcej

Niesamowity świat gier logicznych

/6 komentarzy/w , /przez

W najróżniejsze gry logiczne grywam z przyjemnością już od lat, a szczególnie wakacje są czasem, gdy sięgam po nie częściej. Gry logiczne są zwykle małe, łatwe do transportu, proste do wytłumaczenia, szybkie w rozgrywce. Są też zazwyczaj oszczędne w formie i stanowią dobrą odskocznię od zbyt już kolorowych i krzyczących eurogier. To powrót do prostoty i powiew klasyki. Czyste skupienie. Czytaj więcej

Na przeciwległej ściance – trzy gry, które zmieniły moje myślenie o grach kościanych

/3 komentarze/w , /przez

Mniej więcej rok temu napisałam tekst o eurograch wykorzystujących kości, z którym dziś sama już się nie zgadzam. Kości w poważnych grach wówczas mi zawadzały; męczyły nie do końca ujarzmioną losowością. Choć nawet wtedy znalazłam parę chlubnych wyjątków. Jednak w ostatnim roku poznałam trzy nowe tytuły, które znacznie zmieniły moje myślenie o potrzebie umieszczania tak losowego narzędzia jak k6 w grach planszowych. To gry, w których kościane mechanizmy nie generują niepożądanej losowości. Generują jedynie losowość pożyteczną, tą która różnicuje rozgrywki, ale nie wpływa na ich wynik. I te trzy gry, a przede wszystkim sposób operowania w nich kostkami, postanowiłam dziś zaprezentować. Czytaj więcej

Essen 2016, część trzecia – gry karciane

/4 komentarze/w /przez

W ostatniej części mojej relacji przedstawię kilka wybranych gier karcianych, które miałam okazję poznać na targach w Essen. Mam wrażenie, że to właśnie gry z kategorii małych i sprytnych karcianek najmocniej błyszczały w tym roku. Nieco zawiodły mnie gry większe, do których miałam wcześniej pewne oczekiwania; pozytywnie zaskoczyły natomiast małe gierki, których nie miałam nawet na liście do sprawdzenia. Z tych kilku gier, które ostatecznie przywiozłam, większość to małe budżetowe pudełeczka. Żeby nie było tak różowo, przedstawię tutaj też pewne rozczarowania. Czytaj więcej

Essen 2016, część druga – gry planszowe i kafelkowe

/5 komentarzy/w /przez

W drugiej części relacji z tegorocznych targów gier planszowych w Essen przedstawiam wybrane gry z kategorii planszowych i kafelkowych. Przypominam, że są to zaledwie pierwsze wrażenia po pojedynczych partiach. Miejcie to proszę na uwadze. Czytaj więcej